Do niedawna jeszcze pogląd, że ceny na płody rolne powinny być jednolite dla całego rolnictwa, a więc że rolnictwo niezależnie od formy społeczno-gospodarczej powinno mieć te same prawa i te same obowiązki również co do cen, nie był poglądem dominującym. Wprost przeciwnie, udowadniano (i dzi­siaj też wielu stara się to udowodnić), że koszty produkcji (ma­jąc na myśli jednostkowe społeczne koszty produkcji) muszą być w sektorze państwowym wyższe, gdyż sektor ten ma m. in. zada­nie wprowadzania postępu technicznego, a postęp kosztuje itd. Wobec tego ceny płacone PGR-om powinny być wyższe, a jeśli to ze wzglę­dów politycznych miałoby być niezręczne, to PGR-y należy do­tować. W ostatnich burzliwych latach, gdy usiłowano przewar­tościować wiele przyjętych i stosowanych przez długie lata ka­nonów, mitów i zasad, stwierdzono we wspólnej deklaracji oby­dwu partii, przyjętej na połączonym Plenum KC PZPR i NK ZSL w styczniu 1982 r., że rolnictwo jest jedno, a więc i ceny powin- ny być jedne. Ponieważ sektor indywidualny jest sektorem do­minującym, ceny powinny być ustalane dla tego sektora i przy­jęte przez pozostałe sektory uspołecznione.

Izabela Izdebska

Witaj na moim serwisie! Portal w całości stworzony pod tematykę hobby, mam nadzieję, że treści tutaj przeze mnie umieszczane spełnią Twoje oczekiwania i zostaniesz moim czytelnikiem na dłużej! Zapraszam do czytania!